... و من در عمق ِ لحظه های ِ پر تلاطم ِ اسارت ِ لطافتم (لطافت من)
میان ِ سردی ِ فروغ ِ چشمهای ِ بسته ام(هستم)
در این میان
ندای ِ ساده ی ِ محبت ِ پر ِ پرنده ای
مرا پر از ترنم ِ لطیف ِ بارش ِ ستاره می کند
پی نوشت : ساده ترین حقوق انسانیت را نادیده می گیرند... به نام پر طمطراق "قانون" ...مهم نیست سرنوشت تو چه میشود، میخواهند جامعه ای را نجات دهند !
نگاهت می کنم
اما نگاهم ازت رد می شود و
میرود محکم می خورد به دیوار
و پخش زمین میشود
وای! تکه های نگاهم را چه کسی جمع می کند ؟؟!
پی نوشت : چرا من نمی تونم اون کاری رو که دوست دارم انجام بدم ؟ این چیزی نبود که من انتخابش کرده باشم ...ممکنه ؟!
َAll animals are equal
but some animals are more
equal than others
این کتاب واقعا فوق العاده ست، در عین کوتاهی یه دنیا حرف داره واسه گفتن ...
باز هم شب...
باز هم سکوت و عظمت و آرامش...
باز هم فضای رمزآلود پچ پچ ستارگان که در زمزمه باد لابلای برگ درختان محو می شود...
دشت را تصور میکنم و آسمان پر ستاره شبهای خاطره برانگیزی که حتی رویایش مرا تا دور دست ها می برد...
چقدر دلم می خواهد مدتی جدا شوم از هرآنچه به آن متعلق ام و متعلق به من است. مثل دوباره متولد شدن می ماند.
سکوت شب رویا ها را در من بیدار می کند و من همه آنچه را که آرزویش را داشته ام در بیکرانگی شب پیدا می کنم.
و صبح که صدای پای آفتاب با شیطنت مرا از خواب بیدار می کند صاحب همان چیزهایی هستم که متعلق به آنها بوده ام ، صاحب تمام روزمرگی هایم.
اما شب همه رویاهایم را دوباره به من باز خواهد گرداند...
پی نوشت : این نقطه برای من یک شروع است، یک شروع بدون انکه دلیلش را بدانم یا حتی پایانی را که بی شک سرنوشت هر شروعی ست برایش متصور باشم
اما اینها دیگر مهم نیست زیرا که "رفتن" رسیدن است.
پی نوشت : پیشاپیش مقدم همه سرزنندگان را گرامی میداریم، حتی شما دوست عزیز ! :)...شب خوش