یک فکر را آنقدر توی ذهنم بالا و پایین می کنمتا خرد و خمیر می شود، خودم هم می مانم این تکه ها را چه کارشان کنم ؟!
آاااای رهگذار باغ زندگی ...آن گلی را که چیدی و بردی و پژمردیش در گلدان ِ عدمیادت باشد که هیچ تقصیر گل نبوده است !