یادداشت اول: اصلا همین رویای تغییر است که آدم را زنده نگه میدارد...
رویای اینکه خوب این کار را میکنم و بعدش میخواهم برسم به فلان جا...و من شدیدا زنده هستم !
یادداشت دوم: هستم ها...خیلی نزدیک...خیلی آشنا....ولی حرفهایم نیستند.
نمیدانم چرا...شاید از زبان خودم دور شده ام...به زبان غیر مادری سخت میشود فکرهای سخت کرد...فکرهایی که بنویسیشان و کیف کنی !
باورم نمیشه که رفتهی...
Zaman lazem dari
سلام
وقتی رسیدی یعنی تموم
یعنی انتهای زندگی زندگی به دلواپسی های این تغییرات دلبسته است ...
و خوب فکر !! انگار زبون سرش نمیشه...اونهم غیر مادری که دیگه هیچ !!
rasti adres webloget ro eshtebah mizani hamishe :
http://imahere.blogsky.com/
am ro mizanmi ma
سلام...من خیلی وقته نیومدم اینجا...شاید چندین ماه هم بیشتر بشه...انشاالله سر فرصت بیام و نوشته هات رو بخونم خواستم یه موسسه خیریه رو معرفی کنم و اگه بتونین تبلیغش رو بکنین خیلی عالی میشه...پیام امید که توضیحاتش توی سایت هست...البته مثکه ایران نیستی...ولی فکر میکنم گزینه خیلی مناسبی باشی...
http://www.payamomid.com/
واست آرزوی موفقیت میکنم.