*"ارزش هر کس به اندازه حرفهاییست که برای نگفتن دارد"
و بزرگی حرفهایی که برای نگفتن دارد
به وسعت تنهایی اوست...
و من می دانم که آنجا، در پس آن کوهها
هنوز قاصدک ها با نوازش باد به رقص می آیند
و این پیام آخرین قطره باران بود...
**در خلوت گرم دستانت پناهم بده
یک گوشه دنج و ساکت
آنقدر ساکت که صدای نگاهت را بشنوم
واین پاک ترین و بی آلایش ترین قطره ها
یادگار تقدس عشق خواهد بود در تقابل خلقت !
مال شریعتی بود ؟
و به قول شاملوی عزیز :
سکوت سرشار از ناگفته هاست .....!
و دومی رو هم..... می فهمم !
دوست دارم اون جمله اولو..خیلی دوست دارم!!
و ما این روزها چقدر با نگفتن غربیه اییم نه؟